चोखो प्रेम (लघुकथा) –अनुराग अधिकारी

 लघुकथा

चोखो प्रेम

–अनुराग अधिकारी

२० पुगेर २१ लागेकी चमेलीको सुन्दरता देखेर लोभिने युवाहरूमध्ये एक थियो रामप्रसाद । चमेलीको हरेक सुख, दुःखमा साथ दिँदै आएको थियो उसले । भन्थ्यो, ‘चोखो माया गर्छु, बाहिरी र बनावटी मनदेखि नै माया गर्छु ।’ 

रामप्रसादले वासनात्मक तवरले चमेलीलाई कहिल्यै पनि हेरेन । ‘विवाहअघि स्पर्श पनि गर्दिनँ’ भन्थ्यो । ‘कसैले कर्के नजरले हे¥यो भने म त्यसको बङ्गारा झारिदिन्छु, चमेली केवल मेरी हो मेरी’ भन्दै फुर्ती लाउँथ्यो । चमेलीको मनमा भने चञ्चलता दिनदिनै बढ्दै थियो ।

चमेलीको घरमा मान्छेहरू जम्मा भएको रामप्रसादले देख्यो । ऊ सासै नफेरी दौडेर त्यहीँ पुग्यो । चमेलीकी आमा रुँदै थिइन्, ‘नकटीले हाम्रो नाकै काटेर गई । पोइल नै जानु थियो भने अलि गतिलासँग गए पनि त हुन्थ्यो नि !’ सबै तमासा हेरिरहेका थिए । रामप्रसादको चोखो प्रेम पनि टोलाइरहेको थियो ।  

पोखरा